-
1 vieille
III1 yaşlı [jaʃ'ɫɯ]◊Il est plus vieux que moi. — O benden yaşlı.
2 ancien eski [es'ci]3 de longue date çok eski4 eski [es'ci]5 vieux garçon / vieille fille evde kalmış kız6 vieux jeu eski zamanı özleyenn m fyaşlı, ihtiyar [ihti'jaɾ] -
2 vieux
I1 yaşlı [jaʃ'ɫɯ]◊Il est plus vieux que moi. — O benden yaşlı.
2 ancien eski [es'ci]3 de longue date çok eski4 eski [es'ci]5 vieux garçon / vieille fille evde kalmış kız6 vieux jeu eski zamanı özleyenIIn m fyaşlı, ihtiyar [ihti'jaɾ] -
3 vieil
III1 yaşlı [jaʃ'ɫɯ]◊Il est plus vieux que moi. — O benden yaşlı.
2 ancien eski [es'ci]3 de longue date çok eski4 eski [es'ci]5 vieux garçon / vieille fille evde kalmış kız6 vieux jeu eski zamanı özleyen -
4 âge
n m1 nombre d'années vécues yaş [jaʃ]♦ d'un certain âge orta yaşlı2 le troisième âge üçüncü yaş3 hist devir [de'viɾ] -
5 âgé
1 yaşlı [jaʃ'ɫɯ]2 âgé de yaşında olmak -
6 âgée
1 yaşlı [jaʃ'ɫɯ]2 âgé de yaşında olmak -
7 bonhomme
n m (pl bonshommes,)1 fam adam [a'dam]◊C'est un vieux bonhomme. — O yaşlı bir adamdır.
2 bonhomme de neige kardan adam -
8 alerte
См. также в других словарях:
yaşlı — 1. sif. Yaşa dolmuş; sinli, ahıl. Yaşlı adam. Yaşlı qadın. // İs. mənasında. Qoymayın, ay köhnələr, ay yaşlılar; Heyvərələr hər yerə dırmaşdılar! M. Ə. S.. // Cavan olmayan. <İsrafil> yaşlı və təcrübəli minicilərlə at qoşaşdırmağı belə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yaslı — 1. Yaxın adamının ölümü münasibətilə yas saxlayan, matəm tutan; matəm əlaməti olaraq qara geyinmiş. Yaslı adam. – Yaslıyam, baş bağlaram; Yuyaram, yaş bağlaram; Tay tuşunu görəndə; Bağrıma daş bağlaram. (Bayatı). Yaslı gəlinlərin, yaslı qızların; … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kiçik — sif. 1. Həcmcə, ölçücə balaca; xırda (böyük müqabili). Kiçik əl. Kiçik göz. Kiçik otaq. Kiçik qab. Kiçik kitab. – Qapıçı kiçik pəncərədən <Nəbinin> nə istədiyini xəbər alır. «Qaçaq Nəbi». Kiçik və yoxsul daxmasının səkisi üzərində ortaboylu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ixtiyar — 1. is. <ər.> 1. Öz arzusu və iradəsi; öz iradə və arzusu ilə hərəkət etmə. İxtiyar özündədir. Öz ixtiyarı ilə. İxtiyarına buraxmaq. // Bir şeyə hüququ çatma, bir şeyi etməyə, sərəncam verməyə haqqı, səlahiyyəti olma; haqq, hüquq, səlahiyyət … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
saqqal — is. 1. Kişilərin üzündə və alt çənələrinin üstündə bitən tüklər. Uzun saqqal. Saqqal qoymaq. – <Məşədi İbad:> Hə. . . Çünki mən saqqalıma həna qoyuram, elə bildim ki, sən də saçına həna qoyursan. Ü. H.. <Musa:> Saqqal yalnız üzü örtən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ata — is. 1. Övladı olan kişi; dədə. Doğma ata. Ögey ata. Bu uşaq lap atasına oxşayır. – Ata olmayan, ata qədrini bilməz. (Ata. sözü). 2. məc. Bir nəzəriyyənin, məsələnin və s. nin banisi; rəhbər, yolgöstərən. M. F. Axundzadə Azərbaycan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
arıqca — sif. Çox arıq. Arıqca bir uşaq. // Bir qədər arıq, arıqtəhər. İdarə başçısı orta yaşlı, qarayağız, arıqca bir adam idi. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ianə — is. <ər.> köhn. Bir xeyir iş üçün, yaxud ehtiyacı olan bir adam və ya cəmiyyət üçün verilən və toplanılan pul; maddi yardım, kömək. İanə vermək. İanə toplamaq. – <Yaşlı kişi:> Mən . . Hacı Ramazanın Xorasan ac və yoxsulları üçün… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarasaqqal — sif. 1. Orta yaşlı; nə çox cavan, nə çox qoca olan. Bir dəqiqədən sonra qapı açılıb, uzunboylu, qarasaqqal, başının ortası qırxılmış bir adam qapıda peyda oldu. Ə. H.. // İs. mənasında. <Qasım kişi:> Böyük adamsan deyə ayaqlarının altında… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yiyə — is. Hər hansı bir şey üzərində mülkiyyət hüququ olan adam; sahib. Oğul, Rövşən, get, buzov yiyəsinə pul ver, razı sal. «Koroğlu». Ev yiyəsi yaşlı bir arvad idi. S. H.. Yiyə çıxmaq – sahibi özünü bildirmək, sahibi məlum olmaq, tapılmaq. Yiyə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti